"І боль, і прыгажосць...": Анталогія перакладаў Лявона Баршчэўскага

"І боль, і прыгажосць...": Анталогія перакладаў Лявона Баршчэўскага

Зборнік пабачыў свет у выдавецтве Зміцера Коласа і ўпершыню быў прадстаўлены на Міжнародным мінскім кніжным кірмашы, а таксама на Міжнародным паэтычным фестывалі “Вершы на асфальце” памяці Міхася Стральцова.

Аўтарскія анталогіі беларускіх перакладчыкаў выдаюцца з савецкіх часоў. Першай з іх была кніга Юркі Гаўрука “Кветкі з чужых палёў” (1928), пасля якой, праўда, адбыўся вельмі вялікі перапынак, бо беларуская культура – у тым ліку перакладчыкі – зазнала маштабныя рэпрэсіі.

Пасля вайны былі выдадзеныя персанальныя анталогіі перакладчыкаў Язэпа Семяжона, зноў жа Юркі Гаўрука, Рыгора Барадуліна, Васіля Сёмухі, Уладзіміра Караткевіча, Хведара Жычкі, Эдуарда Валасевіча, а таксама рускамоўных перакладчыкаў Валянціна Тараса, Навума Кісліка, Аляксандра Дракахруста. Яны складалі асобную серыю “Кніга перакладчыка”, заснаваную ў выдавецтве “Мастацкая літаратура”.

У ХХІ стагоддзі практыку персанальных перакладчыцкіх анталогій пераняла Бібліятэка СБП “Кнігарня пісьменніка”. У 2013 годзе пабачыла свет калекцыя перакладаў Андрэя Хадановіча "Разам з пылам", куды ўвайшлі творы 41 аўтара з лацінскай, французскай, англійскай, нямецкай, польскай, рускай, украінскай моваў, здзейсненыя цягам пятнаццаці гадоў.

Новая анталогія прадстаўляе даробак аднаго з найвядомейшых беларускіх перакладчыкаў-паліглотаў Лявона Баршчэўскага. Кніга “І боль, і прыгажосць…” улучае ў сябе больш за 250 твораў, напісаных сотняй аўтараў і аўтарак на трыццаці мовах свету. Зборнік можа выкарыстоўвацца ў якасці хрэстаматыі на занятках і семінарах па замежнай літаратуры ў сярэдніх і вышэйшых навучальных установах – бо імёны аўтараў пачынаюцца з Сапфо, Анакрэона, Катула праз аўтараў-трубадураў і мінезінгераў да паэтаў Рэнесансу, Барока, Класіцызму і аж да класікаў сусветнай паэзіі ХХ стагоддзя. Тым больш зручнай яна будзе для студэнтаў і выкладчыкаў, што побач з перакладамі падаюцца і ўсе арыгіналы.

У прадмове да кнігі Лявон Баршчэўскі распавядае, што захапіўся перакладамі яшчэ ў школе:

“Першыя мае спробы пераствараць паэзію па-беларуску былі скіраваныя на нямецкамоўных паэтаў, што жылі ў савецкай імперыі… Да вершаў Гайнэ, што называецца, “саспеў” у дзесятым класе, а Гётэ, Байрана ды Міцкевіча пачаў перакладаць ужо ў студэнцкія гады. Аматарскія заняткі паэтычным перакладам, можа, і не перараслі б у нешта сур’ёзнейшае, калі б у 1984 годзе Сяржук Сокалаў-Воюш не завёз у Мінск… і не паказаў іх Мэтру – Васілю Сёмуху. Тут я атрымаў па заслугах: Сёмуха раскрытыкаваў амаль кожны радок маіх “тварэнняў”.

Шукайце ўнікальную кнігу-мультылінгву Лявона Баршчэўскага ў кнігарнях Мінска!

Прэс-служба ГА “Саюз беларускіх пісьменнікаў”