Байсан (Алесь Плотка) у праекце "Чорна-белыя вершы"

Байсан (Алесь Плотка) – паэт. Нарадзіўся ў Гомелі. Супрацоўнічаў з шэрагам беларускіх гуртоў як выканаўца, аўтар (суаўтар), перакладчык і стыль-кансультант. Лаўрэат прэміі часопіса “Дзеяслоў” “Залаты апостраф”, дыпламант Беларускага ПЭН-Цэнтра; друкуецца ў перыёдыцы.

Розы вуліца

Мяккія пухнатыя камякі снегу падаюць долу

Люксембург. Розы вуліца

Абмяклыя ў пухавіках алкашы паўтараюць рух камякоў

На скрыжаванні з Лермантава, на рагу, побач з культавай крамай

На апошнім паверсе сталінкі створаныя ўсе ўмовы

Для назірання й аналізу падабенства дзіўных атмасферных з’яваў.

Люксембург — гэта найлепшы раён горада

І, натуральна, цэнтр Еўропы і талерантнасці

Тут жывуць прадстаўнікі ўсіх літаратурных саюзаў

Хаця нарадзіліся ўсе ў Саюзе адным

І частка так любіць чатыры літары, якія збярог білет камсамольца,

Другая з імпэтам чатыры літары шле на тры, не ўсе з якіх зычныя

У доме насупраць тры чвэрці стагоддзя назад на аднаго жыхара стала меней

Добрае хутка знікае — як мяса з прылаўкаў цяпер

Унучку  паэта-нацдэма тут у дзевяностым згвалцілі тры жаўнеры

Два з Ленінграда і адзін з Даўгаўпілса. Братэрства народаў здараецца ў розных праявах

Праз дзесяць год знік іхні сусед, падтрымка й апора

Ён добра ведаў кошт пяцілітарных словаў — грант і адкат

Але ў год трох нулёў, бачна, баланс не сышоўся

Цяпер там жыве адзінокая пані з філфака. Кола гісторыі, можна сказаць, замкнулася

Яе маленькі байструк цяпер гуляе ў танчыкі дзетак унучкі

І часта так голасна кажа: “Мама, я буду ваенным!”

Але разумення паміж пакаленнямі ад часу Сакрата болей не стала

Суседка чуе той маніфест, крышыць цыбулю на кухні і плача

У прынцыпе, увесь свет — адна вялікая вуліца Розы Люксембург

Чорна-белыя вершы // Пра праект // Удзельнікі папярэдніх выпускаў