Усё па-сапраўднаму — прэзентацыя кнігі “Птушкі” Насты Манцэвіч

Яшчэ да прэзентацыі першай кнігі Насты Манцэвіч вакол зборніка “Птушкі” разгарэліся зацятыя спрэчкі ў віртуальнай прасторы, якія не сціхлі і дагэтуль. Нехта палічыў, што ў кнізе зашмат натуралізму, што да апісання эратычных сцэн, іншым жа прыйшліся даспадобы стыль Насты і яе ўменне расказаць гісторыю. Рэдактар кнігі Павел Анціпаў у інтэрв’ю аднаму з тэлеканалаў сказаў, што разумны чытач, які прачытае зборнік, абавязкова ўбачыць, што рэчы, за якія ўпікаюць аўтарку, — мастацкі прыём, абумоўлены тэкстам.

Трэба сказаць, што даўно ў беларускай літаратурнай прасторы не з’яўлялася кніг, якія б выклікалі такі розгалас. “Птушкі” ж развярэдзілі шмат якія балючыя праблемы — нецярпімасці “талерантных” беларусаў, непаразумення пакаленняў, непарушнасці аўтарытэтаў, “тусовачнасці” і герметычнасці літаратурнага асяроддзя.

Сама ж Наста Манцэвіч трымаецца адасоблена ад гучных спрэчак.

На прэзентацыі “Птушак”, што прайшла 6 верасня, яна адзначыла, што ўспрымае сваю кнігу, як дзіця, якое вырасла, і ўжо жыве сваім жыццём. “Магчыма, я хацела б яму іншага жыцця. Але яно такое, якое ёсць. Я хачу яго падтрымаць ў дарослым жыцці, і лепшай падтрымкай лічу — прачытаць амаль усе тэксты без цэнзуры”, — сказала аўтарка.

Такім чынам прэзентацыя прайшла ў фармаце аўтарскага чытання.

Напрыканцы імпрэзы адбылася аўтограф-сэсія.

Кніга “Птушкі” - чацьвёртая ў падсерыі дэбютных кніг маладых аўтараў  “Пункт адліку” серыі “Кнігарня пісьменніка” ГА “ Саюз беларускіх пісьменнікаў”.

Раней у “Пункце адліку” выйшлі:

Анка Упала “Дрэва энталіпт” (проза і вершы);

Катерина Зыкова “Объяснительная” (вершы);

Кирилл Дубовский “Хороший роман” (проза).

Фота АУ