Буланда Вера Аляксандраўна

Вера Буланда нарадзілася ў г. Масква 26 сакавіка 1955 г. Аўтар зборнікаў вершаў: “Запалі імгненне” (Полацк, 1991, супольны зборнік лепельскіх паэтаў), “Мне не жыць без цябе” (Барысаў, 1997), “Цыганскія кастры” (Мінск, “Беларускі кнігазбор”, 2001), Дапаможнік для настаўнікаў па беларускай мове і літаратуры “Ад свята да свята” (Мінск, “Аверсэв”, 2007), “Не здраджу. Не предам” (Мінск, 2008), “И снова душу греет благодать” (Мінск, 2010, супольны зборнік літаратурнага аб’яднання «Натхненне”), Кніга прозы “Най-Люба-я” (Мінск, 2010), “І гаспода мая і мой храм” (Мінск, 2011. Супольны зборнік літаратурнага аб’яднання “Натхненне”), Нізка вершаў перакладзена на французскую мову расійскай паэткай Нінай Дзябольскай, якая ўвайшла ў зборнік “У краіне паэтаў” (Мінск, 2011), зборнік вершаў і “Казка пра Дуб і Дзядоўнік” – “Шчырая споведзь мая” (Мінск, 2012).

Вера Буланда нарадзілася ў г. Масква 26 сакавіка 1955 г.

У 1972 г. скончыла Мсціжскую СШ. Да паступлення ў інстытут працавала ў яслях-садку №55 горада Мінска. У 1977 г. скончыла Мінскі педінстытут імя А.М. Горкага. У час навучання ў ВНУ наведвала Народны тэатр мастацкага чытання “Жывое слова”, якім кіраваў А. А.Каляда. У 1981 г. закончыла курсы Маскоўскага Завочнага ўніверсітэта мастацтваў (тэатральны факультэт, акцёрскае аддзяленне). Настаўнічала на Віцебшчыне, Барысаўшчыне, у Мінску. Працавала адміністратарам і педагогам-арганізатарам у Беларускім рэспубліканскім тэатры юнага гледача. Кіравала тэатральнымі калектывамі, лялечным гуртком пры школе, фальклорнымі гуртамі пры ДК “Спадчына” ў Лепельскім і “Прыданкі” ў Барысаўскім раёнах, атрымліваючы ўзнагароды, адна з іх – Міністэрства культуры Расіі – Масква. Падрыхтавала для пастаноўкі на сцэне п’есы Я.Купалы “Паўлінка”, А. Вярцінскага “Скажы сваё імя, салдат!”, У. Ягоўдзіка “Ясь, Яніна і каралева Аварыя”, свае сцэнарыі: “Пакуль вятры Чарнобыль раздзімаюць”, “Беларусі ў любові паклянуся!”, “Спачатку было Слова”, “Мы ласкаю матулінай сагрэты”, “І не знікаць паэтам вечна”, “Будзь жа век малады!”, “Мы жадаем шчасця вам!”, “Асуджан я любоўю пажыццёва”, “Ты – боль, паэзія, ты – быль”, “Зямля пад белымі крыламі” і інш.. Нямала Верай Буланда адноўлена абрадаў, сабрана беларускіх народных песень. Жыхарам Лепельшчыны і Барысаўшчыны асабліва запомніліся “Вячоркі”, “Вяселле” і “Сёння Купалле, заўтра – Ян”.

Вера Аляксандраўна — педагог вышэйшай катэгорыі, дэлегат Першага з’езда настаўнікаў, Настаўнік года ў Барысаўскім раёне (1998).

Бібліяграфія

Выдадзены зборнікі вершаў: “Запалі імгненне” (Полацк, 1991, супольны зборнік лепельскіх паэтаў), “Мне не жыць без цябе” (Барысаў, 1997), “Цыганскія кастры” (Мінск, “Беларускі кнігазбор”, 2001), Дапаможнік для настаўнікаў па беларускай мове і літаратуры “Ад свята да свята” (Мінск, “Аверсэв”, 2007), “Не здраджу. Не предам” (Мінск, 2008), “И снова душу греет благодать” (Мінск, 2010, супольны зборнік літаратурнага аб’яднання «Натхненне”), Кніга прозы “Най-Люба-я” (Мінск, 2010), “І гаспода мая і мой храм” (Мінск, 2011. Супольны зборнік літаратурнага аб’яднання “Натхненне”), Нізка вершаў перакладзена на французскую мову расійскай паэткай Нінай Дзябольскай, якая ўвайшла ў зборнік “У краіне паэтаў” (Мінск, 2011), зборнік вершаў і “Казка пра Дуб і Дзядоўнік” – “Шчырая споведзь мая” (Мінск, 2012).

Вершы друкаваліся ў шматлікіх выданнях: часопісах “Беларусь, “Алеся”, “Маладосць”, “Вясёлка”, “Зрок”, газетах “ЛіМ”, “Настаўніцкая газета”, “Віцебскі рабочы”, “Чырвоны прамень”, “Народная воля”, “Адзінства”, “Рэспубліка” і інш. Некаторыя гумарыстычныя апавяданні і бываліцы друкаваліся ў Барысаўскай раённай газеце “Адзінства”, у “Настаўніцкай газеце”, у часопісе “Вожык”.